Çetin ALKILIÇ – Normalin Sınırında

videogren Pandemi-Projeler 312 Views 0 Comments

Kişiye özgü imge, sembol ve fotoğraflar zihnin derinliklerindeki duygu durumlarını çağrıştırır. Davranışların kaynağı, büyüdüğümüz evin şifrelerindedir. Burada yaşanan duygular, gelecekteki yaşantımızın temelini oluşturur. Çocukluğun intiharı yetişkinlikte olur. Bir biçimde.

Kirpi mesafesi kadardır insan arasındaki uzaklık. Yaklaştıkça batar acı verir, uzaklaştıkça kaygı. Arası ideal olandır.

Dünyadaki bütün olumsuzluklardan kendini sorumlu tutan birey, kendisine ve topluma yabancılaşır. Sistemin dışına itilir. Oysa itiraz etmek için, içinde olmalıdır. Ya dışındadır sistemin, ya da içinde.

Siyah ve beyaz. Ölüm ve yaşamın renkleri. Çocuk, beyazın büyüsüne kapılıp siyahı anlamlandıramaz. Ancak siyahları hep büyük harfle yazar. Beyazları küçük harfle. Sonra kodlanmış olan siyahlar çıkar ortaya. Normalin sınırında kalarak, içeriye giremeden, susarak, gerilimli, huzursuz, farkında olmadan yaşar. Beyaz, unutulmaz anlara özlemde kalır.